Οι αρχαίοι θεωρούσαν τη φιλία το πιο ευγενικό συναίσθημα και μάλιστα έφταναν στο σημείο να την εκτιμάνε περισσότερο κι απο την τόσο παινεμένη περηφάνεια εκείνων των σοφών που περιόριζαν στο ελάχιστο τις ανάγκες τους, και την έκαναν μοναδικό και νικητή αντίπαλο αυτής της περηφάνειας. Αυτό εκφράζει τόσο όμορφα η ιστορία εκείνου του Μακεδόνα πρίγκηπα που, αφού έδωσε ένα τάλαντο σ' 'ενα αθηναίο φιλόσοφο που τοχε κάνει δουλειά του να περιφρονεί τον κόσμο, τον είδε να του το δίνει πίσω. "
"Μα τι λοιπόν!" είπε, "δεν έχει φίλο;"
Και αυτό εννοούσε πως τιμούσε αυτην την περηφάνεια του σοφού κι ανεξάρτητου ανθρώπου, μα πως θα τιμούσε περισσότερο την ανθρωπιά του αν μέσα του ήταν η φιλία δυνατότερη απο την υπερηφάνεια. Ο φιλόσοφος είχε μειωθεί στα μάτια του με το να δείξει πως αγνοούσε ένα απο τα δύο ευγενικώτερα συναισθήματα του κόσμου, και μάλιστα το ευγενικώτερο απ΄ αυτά.
Friedrich Nietzsche
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου