Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Να νιώσω πως είναι να αισθάνεσαι...

ου κάνετε την περιγραφή του κόσμου, απαριθμώντας τους νόμους του.
Στο τέλος με πληροφορείτε πως όλος αυτός ο κόσμος έχει την αρχή του σε ένα ηλεκτρόνιο
.Τι να την κάνω όλη αυτήν την προσπάθεια;
Μου δίδαξαν πολλά οι απαλές γραμμές των λόφων και τα δάχτυλα της νύχτας πάνω σε τούτη την τυραννισμένη καρδιά....."

Άλμπερ Καμύ



Τι κι αν ανακάλυψαν που βρίσκεται το κέντρο της συνείδησης;
Το τι σκέφτεται τους ειναι άγνωστο.
Τι κι αν ανακάλυψαν πόσα αγγεία έχει η καρδιά;
Αυτά που νιώθει δε θα τα καταλάβουν ποτέ...

4 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

...Στους δρόμους, τις νύχτες του χειμώνα, χωρίς καταφύγιο, χωρίς ρούχα, χωρίς ψωμί, μια φωνή αγκάλιαζε την παγωμένη μου καρδιά: «Αδυναμία ή σθένος: ορίστε λοιπόν, σθένος. Δεν ξέρεις ούτε πού πηγαίνεις ούτε γιατί πηγαίνεις, μπες παντού, απάντησε σε όλα. Δεν θα σε σκοτώσει κανένας περισσότερο απ’ ότι αν ήσουν ένα πτώμα.» Το πρωί το βλέμμα μου ήταν τόσο χαμένο και η συγκρότησή μου τόσο νεκρή, ώστε αυτοί που συνάντησα ίσως δε μ' είδαν καν...

Arthur Rimbaud
Μετάφραση: η αφεντιά μου

Καλό βράδυ
Σ;))))

Δινονόη είπε...

Ωραιο κσι σληθινο, φιλε Γατε. Η φωνη απλα κραυγαζε την αληθεια...
Καλημερα

Giannis Konstantinidis είπε...

όσο και να αναλύσουν τα χρώματα με εξισώσεις, δεν θα καταφέρουν να κάνουν τον κόσμο μου σκοτεινό,
γιατί θα ανθήσω με χρώματα που δεν υπάρχουν ούτε στη φύση...

MenieK είπε...

ποτέ...