Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,
εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που πρόσφερες.
Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το 'ξερα τι κάθαρμα ήσουν,
τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.
Κοιμού εν ειρήνη δε θα 'ρθω την ησυχία σου να ταράξω.
(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω
πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).
Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δε θα 'σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.
Μανόλης Αναγνωστάκης
5 σχόλια:
Επίκαιρο, επίκαιρο (δε θά ναι δα η πρώτη ούτε κι η τελευταία φορά). Το ζήτημα είναι ότι κάπως έτσι γράφεται και η ιστορία. Κάλπικοι παράδες γίνονται ήρωες και πάει λέγοντας.
Γιατί όλοι εμείς οι άλλοι δεν παίζουμε ρόλους!
Καυτηριάζουμε τους άλλους αλλά είμαστε στο ... απυρόβλητο.
Από μέσα ξεκινάει η κριτική (κεντρομόλος)
Όπως ο Παπανδρέου κι ο Χριστόδουλος
Ο Κώστας Κοτζιάς (1852-1951) σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στη Ρώμη. Εργάστηκε στην αρχή στο χαρτοπωλείο του πατέρα του και το 1924 ιδρύσε τη διαφημιστική εταιρεία Γκρέκα. Ταυτόχρονα έχει προσχωρήσει στο κόμμα των ελευθερόφρων του Μεταξά και έγινε ένα από τα σημαίνοντα στελέχη του.
Ύστερα από την αποτυχία του κινήματος του 1923 εγκαταλείπει το Μεταξά ο οποίος τον χαρακτήρισε ως τον «επιπολαιότερο των Ελλήνων». Αμέσως πλευρίζει τους Φιλελεύθερους ενώ ταυτόχρονα ερωτοτροπεί με τους Λαϊκούς και διαμαρτύρεται γιατί Παπαναστασίου δυσπιστεί για τα δημοκρατικά του αισθήματα.
Στις δημοτικές εκλογές του 1929 παρακαλεί στη σειρά όλους τους πολιτικούς αρχηγούς να τον συμπεριλάβουν σε έναν από τους συνδυασμούς. Τέλος προσκολλάται στο ψηφοδέλτιο των «συντηρητικών νοικοκυραίων» του Χρηστομάνου, αλλά αποτυχαίνει. Για να κερδίσει δημοτικότητα ανακατεύεται στον αθλητισμό. Το 1932 προσφέρει διαφημιστικό υλικό στο Λαϊκό κόμμα για τις εκλογές και κατορθώνει να συναντήσει τον Τσαλδάρη ο οποίος του έδωσε ανάλογο με του Μεταξά χαρακτηρισμό.
Τον Απρίλη του 1934 κατορθώνει παρ’ όλ’ αυτά να εκλεγεί δήμαρχος Αθηναίων με την υποστήριξη του Λαϊκού κόμματος. Στα 1935 πηγαίνει στη Γερμανία και γυρίζοντας εξυμνεί το χιτλερισμό και προσπαθεί να δημιουργήσει φασιστικές ομάδες. Μετά την κατάρρευση, πήγε στις ΗΠΑ. Γύρισε στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση.
(από τα βιβλίο του Σπύρου Λιναρδάτου, 4η Αυγούστου)
Καλημέρα....Ελπιζω ότι σας αρεσε το ποιημα...Υπαρχουν απειρα παραδειγματα "αγιοποιήσεων", το ερωτημα όμως ειναι τι κερδιζουν οι "αγιοποιοι" με αυτο που κανουν. Βεβαια στα παραδειγματα που μου δωσατε "αγιοποιος" (ωραια λεξη :)) ειναι ο λαος, αλλα υπαρχουν περιπτωσεις που η αγιοποιηση γινεται απο μερικα ατομα.
Εδω ειναι το θέμα.
Δημοσίευση σχολίου