Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

Ένα έργο τέχνης..

Τι σουρεαλισμός..τι κυβισμός..αν ένα έργο τέχνης δεν περνάει αλήθειες και ειδικά για την εποχή του τι να το κάνεις..Σε μια εποχή σαν τη σημερινή, που όταν ακούς για ιδεώδη και ιδεολογίες βάζεις τα γέλια και με το δίκιο σου, η παρακάτω εικόνα δεν αξίζει να περάσει απαρατήρητη. Έχει έναν δικό της "σουρεαλισμό"...Η αλήθεια είτε μέσω σαλονιού , είτε μέσω δημόσιας τουαλέτας θα βρει τρόπο να κάνει αισθητή την παρουσία της...Συγχαρητήρια στον δημιουργό της..








6 σχόλια:

Giannis Konstantinidis είπε...

Η τουαλέτα μου είναι οικολογική.
Οπότε δεν έχω πρόβλημα ανακύκλησης.
Τα δέχομαι όλα.

(εύχομαι να μην με παρεξηγήσεις, αναφέρομαι στους απο πάνω)

stratos είπε...

Επειδή βλέπω να ψάχνεσαι, ρίξε μια ματιά στα κείμενα των sittouationist (ένα κίνημα της δεκαετιας του '60, στο Παρίσι) και ειδικά του καλύτερου θεωρητικού τους Γκύ Ντεμπόρ. Υπάρχουν μεταφρασμένα στα ελληνικά.
"Η κοινωνία του θεάματος" είναι πολύ δυνατό βιβλίο.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ...

Δινονόη είπε...

Μια εικονα χιλιες λεξεις

Αιθερια ψυχη κατα καποιο τροπο η αληθεια παντα καταφερνει να κανει αισθητη την παρουσια της, γι αυτο μου αρεσει η εικονα αυτου του post.

Στρατο θα το κοιταξω! Χαιρετισματα στο Βερολινο

Φιλε ανωνυμε δε πρεπει να ευχαριστεις για κατι...

Giannis Konstantinidis είπε...

Και εμένα μου αρέσει αυτό ακριβώς.
Προφανώς αναφέρομαι ειρωνικά στο προηγούμενο μνμ.

Στράτο, μόλις έχω χρόνο, θα το μελετήσω.

palalos είπε...

ευχαριστώ σε κανένα...