Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Γλυκό του κουταλιού

Οι αναμνησεις της παιδικης μου ηλικιας εκτος απο τις νοσταλγικες ημερες περιεχουν και τη γευση ενος γλυκου που σημερα μαλλον δεν θα το βρειτε σε ολα τα ζαχαροπλαστεια... το γλυκο καρυδακι....Αυτη η "σιροπιασμενη αναμνηση" οσο περνουν τα χρονια γινεται ολο και πιο εντονη, και με ταξιδευει σε καιρους παραξενους...Μου θυμιζει τους Ιωνες και μη με ρωτατε γιατι, δεν ξερω...Κατι με τραβαει κατα κει...Θυμαμαι ακομα κι αλλα...τι θειες μου που οταν φτιαχναν (ειναι και ολοκληρη διαδικασια μη νομιζετε) κιτρινιζανε τα χερια τους απο τις καρυδες κατα τη διαρκεια του φθινοπωρου...Θυμαμαι και μια γριουλα γειτονισσα που οταν ημασταν μικρα με την αδερφη μου, πηγαιναμε για "επισκεψη" κι αυτη μας καλοδεχοταν και μας κερνουσε γλυκο καρυδακι...Πλεον για μενα το καρυδακι ειναι ενα γλυκο που δε συγκρινεται με τη γευση καμιας ταρτας και που εδω στην πρωτευουσα δεν το βρισκεις σε ολα τα ζαχαροπλαστεια...Αλλωστε καμια αναμνηση δεν πωλειται σε αλυσιδομαγαζα...

2 σχόλια:

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Γλυκό του κουταλιού!
Η θεία μου στα γενεθλια μου, απο μικρό παιδί, το δώρο της για μένα ήταν "συκαλάκι". Πάντα, ποτέ δεν το ξεχνούσε!
Κάποτε θυμάμαι η Αλέξια(που είναι αυτή η τραγουδίστρια) τραγουδούσε το..
'Γλυκό του κουτάλιου" και μούφερνε "θύμισες" και εικόνες αθωότητας...
Τι μου κάνεις.... τώρα...
Ομορφη νοσταλγία, ανάμικτα συναισθήματα..

Δινονόη είπε...

Γλυκο σκυλακι; Που το θυμηθηκες;;;εγω καρυδακι...οτι εχει να κανει με την παιδικη μας ηλικια δεν ξεχνιεται...ποια ταρτα και ποιο κωκ θα μπορεσει να καλυψει αυτες τις αναμνησεις; και κακα τα ψεμματα για μενα τα γλυκα του κουταλιου ειναι σαφως ανωτερας ποιοτητας...