Εκτοπλάσματα...(του Μίλτου Σαχτούρη)

Μέσα στὸν τάφο μου
Περπατῶ ταραγμένος
τ᾿ ἀπάνω κάτω
τ᾿ ἀπάνω κάτω

ἀκούω τὰ πράγματα τριγύρω
νὰ οὐρλιάζουν
ἰδέες-αὐτοκίνητα
αὐτοκίνητα-ἰδέες

ἀνθρῶποι περνᾶνε
μιλοῦνε, γελᾶνε
γιὰ μένα

λένε ἀλήθειες
λένε ψευτιὲς
γιὰ μένα, γιὰ μένα!

– Μή, τοὺς φωνάζω
μὴ μιλᾶτε
γιὰ τὶς νεκρὲς ἀγάπες μου

θὰ ξυπνήσουν
θὰ σᾶς βγάλουν τὰ μάτια!