Οπως καταλάβατε όσοι επισκέπτεστε αυτο το blog, οι δημοσιεύσεις έχουν σταματήσει από τον περασμένο Ιούνιο. Αυτό εγινε για διάφορους λόγους, είτε επειδή έλειπα από Αθήνα, είτε επειδή τύχαιναν διάφορα, ο κυριότερος όμως λόγος ήταν επειδή δεν είχα κατι να γράψω. Αν και ξεκίνησε με συχνές δημοσιεύσεις με αποτέλεσμα το blog να αποκτήσει φίλους κλπ, εχει πια μπει σε άλλη τροχιά. Το blog δε θα καταργηθεί ωστόσο δε θα συνεχίσει όπως παλιότερα. Θα γράφω μόνο όταν έχω κάτι να γράψω. Να ευχαριστήσω τους "δικούς μου ξένους", τους επισκέπτες και φίλους δηλαδή, που ήταν μαζί μου τόσο καιρο. Όσοι απο τους φίλους έχουν κάνει link μπορούν αν θέλουν να με διαγράψουν.Καλό χειμώνα...
Αν ζήσεις μ' ένα ποίημα,
θα πεθάνεις μόνος.
Αν ζήσεις με δύο ποιήματα,
θ' αναγκαστείς να απατήσεις το ένα. .
Αν την ώρα που γράφεις
φοράς το στέμμα σου,
οι άλλοι θα σε κοροϊδεύουν.
Αν την ώρα που γράφεις
δεν φοράς το στέμμα σου,
θα κοροϊδεύεις εσύ τον εαυτό σου.
Αν επαινείς τα ποιήματά σου,
θα σ' αγαπήσουν οι βλάκες.
Αν επαινείς τα ποιήματά σου
κι αγαπάς τους βλάκες,
θα σταματήσεις να γράφεις.
Αν γράψεις ένα ποίημα
και επαινέσεις το ποίημα κάποιου άλλου,θα σ' ερωτευθεί μια ωραία γυναίκα.Αν γράψεις ένα ποίημα και επαινέσεις υπερβολικά το ποίημα κάποιου άλλου,θα σε προδώσει μια ωραία γυναίκα.
Αν αφήσεις τα ποιήματά σου γυμνά,
θα σε κατατρύχει ο φόβος του θανάτου.Αν σε κατατρύχει ο φόβος του θανάτου,τα ποιήματά σου θα σε σώσουν.Αν απαρνηθείς τα ποιήματά σου για την πεζογραφία,θα βγεις σίγουρα κερδισμένος.Η ποίηση θα αντέξει και χωρίς εσένα.